Herkese böyleyiz de şu Fatih Terim'e verdiğimiz krediyi de kimseye vermedik, vermeyiz, bu da büyük bir gerçek. Şenol Güneş'i, Ersun Yanal'ı yerken çok ucuza gittiklerini fark edemedik ama Fatih Hoca batarken de ona maksimum değer verdik.
Hoca'nın teknik direktör olarak 'başarılı' diyebileceğimiz son icraatı 2001 yılının ilkbaharına tekabül ediyor. Fiorentina'yı İtalya Kupası'nda finale taşımak. Sonrasında istifa etmiş kupayı görememişti malum. Öncesinde de sırasıyla; U-21 ile 93 Akdeniz Oyunları şampiyonluğu, Euro96'ya katılma hakkı, Galatasaray'la 4 yıl üst üste şampiyonluk ve 2000 UEFA Kupası.
Tam 6 senedir kayıpları oynuyor. Milan'dan yollandı, yorumculuk yaptı, Galatasaray'ı kurtarmaya geldi, postu zor kurtardı. Özhan Canaydın'ın seçim kozu olarak geldi ve aynı şekilde gitti. Milli takımla İsviçre rezaletini yaşattı (saha içi ve dışı) tam 2008 yolunda emin adımlarla derken peşpeşe tökezlemeler geldi. Malta beraberliği ile zirve yaptı. 6-0'lık Fenerbahçe mağlubiyetinden bile daha acı bir şeyi yaşadı.
Mevcut durum; Fatih Hoca'nın karşısında kimse duramıyor hala, eleştiriler cılız homurtuyu geçemiyor. Fatih Hoca egoyu ön planda tutarak yakaladığı başarıları egosunun ötesindekileri hiçe sayarak birer birer yok ediyor. Dün onu yücelten değerlerini hor kullanıyor ve kontrolünü kaybetmiş otomobil gibi savruluyor. ''Tüm sorumluluk benim''
Evet Fatih Hoca, ulus olarak zaten hemfikiriz. Tüm sorumluluk senin, bunu dillendirip de büyüklük gösterisi yapman yine o ego kırıntılarından kaynaklanıyor. Emre'yi yaka paça kenara çeken Fatih Hoca'ya yakışan hareketlerdi onlar. Şimdi olmuyor.
Toparlan Fatih Hoca. Senden çok yok(tu) Ders aldığın günlere geri dön. Ders verenlerin ders alabileceğini tekrar hatırla.
Hey gidi.. Eski zamanki Hoca'nın Denizli bezinden gömleğinin tüm düğmeleri ilikli olurdu. Şimdi bronz vücut var kolyeyle süslenmiş, gömlek de Milano'dan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder